Klaverke ...

 

 

 

 

Sommige dingen blijven je bij  en moéten blijvend herdacht worden, hoe triestig de feiten ook moge zijn.

Naar aanleiding van 11 november las ik over De Groote Oorlog, en dat was veel leed, veel kommer en heel veel kwel. Toch 

schepten de mensen nog 'n klein beetje vreugde onder elkaar. Zo las ik dat de Engelstalige soldaten het grappig vonden

wanneer Belgen aan hen 'sigrets' vroegen. Maar de Belgen hadden dan weer op hun beurt de grootste pret, hoe die

Engelstalige sommige plaatsnamen uit België en Frankrijk uitspraken. 

 

Zo werd Wijtschaete, gelegen in West - Vlaanderen, door hen uitgesproken als White sheet, Passendale als Passiondale,

Godewaersvelde werd Gertywearsvelvet en Mendinghem, Dozinghem en Badaghem, dat waren drie gemeenten achter het

front, die een naam kregen in verband met eerstehulpposten en men liet ze op "hem" eindigen, om er een vlaams tintje aan

te geven. Franstalige plaatsnamen, zoals Bois de Troncs, dààr maakten ze Trones Wood van, Auchonvillers

werd Ocean Villas, Fonquevillers werd Funky Villas, De Kemmelberg noemden ze Mount Camel en ze zeiden Eat Apples

als ze het over Etaples hadden.Dat zorgde voor hilariteit alom. Hun grootste plezier zat toen echt in kleine dingen ...

 

zoals warme dikke gebreide sokken, die een soldaat in een pakket(je) mocht ontvangen. Met een persoonlijke brief,

 

en soms nog een foto van dierbaren, die hen lieten weten dat ze ergens een veilig(er) onderkomen hadden gevonden.

De vreugde, dat ze iets te eten hebben, en het gevoel van een ietwat vollere maag, en een vuurtje om het toch wat warmer

te krijgen, dat was allemaal niet zo evident in die oorlogsjaren!. In 1916 - 1917 was de winter dan nog een heel strenge ook.

Zo streng zelfs dat de Noordzee dichtvroor ...

De onfortuinlijke soldaten, die deze vreselijke winter in de open lucht trotseerden,  hadden last van ijzige wind, en extreme

lage temperaturen, van -20 en meer, zodat ook hun materialen en geweren, bevroren waren. Zelfs koffie. Het komt allemaal

regelmatig terug in hun belevenisverhalen. KLIK ...

 

Voor de soldaten was deze koude winter natuurlijk niet zo leuk en doorbijten was de boodschap. Eigenlijk zal de IJZER

en de overstromingsgebieden toen ook wel tot een reusachtige ijspiste herschapen geweest zijn. Maar in Maart 1917

kwam de dooi, en die was al even erg, zo niet erger – Modder ! 

 

Hier werd een soldaat uit de modder gehaald door zijn tegenstanders ... Het ware barre tijden voor de mensen ...

...   en ook voor het dier ...

Honden werden tijdens de oorlogsjaren ingezet, om bv. hondenkarren te trekken met materialen, of werden gebruikt

( bij Het Rode Kruis ) om slachtoffers te zoeken. Zo gaat er het verhaal over een anonieme Engels Setter, die met zijn Franse

meester in de loopgraven zat tijdens de Slag van de Marne. Op een nacht ontplofte een artillerie granaat in de buurt

en de hond zijn baasje werd begraven onder een massa van aarde en puin. De hond begon meteen te graven, naar zijn

baas - soldaat, hij bleef graven en graven, tot zijn poten te bloederig waren. Toen begon hij luid te blaffen totdat hij de

aandacht had van soldaten, die zijn baasje, die ernstig gewond was, redde, en hem in een ambulance plaatsten. 

De hond volgde de ambulance naar een veldhospitaal, en mocht daar blijven, bij zijn baas aan het bed, totdat hij volledig 

hersteld was  ... De twee verlieten samen het ziekenhuis ...

 ( Bron: Boek Nieuwpoort 1914-1918 commandant Thys en De Eerste Wereldoorlog - Forum )

War ...  De Groote Oorlog ...

Zo beschreef men het: 

De weg Chateauwood die leidt naar de Westhoek	Artillerie aan het werk ...

 " Altijd als ik dit soort foto's zie verbaas ik me weer over de totale desolate aanblik. Die schier oneindige, licht glooiende

vlakte waar geen boom of huis meer te zien is. Ook al los je geen enkel schot en valt er geen enkele obus in je buurt, 

dan nog moet je daar vreselijk depressief van worden. En in het voorjaar zijn daar ineens de poppies ...

 

. Een fel rood gekleurd teken van leven 

...

Geen wonder dat dat beeld is blijven hangen ...  ! "